Jedzmy kalafior na zdrowie. Zwłaszcza surową roślinę, bo zawiera najwięcej odżywczych składników. Kalafior ma witaminy: A, B1, B2, B3, B5, B6, B9, C, E, K, składniki mineralne: potas, magnez, sód, żelazo, mangan, wapń, fosfor, cynk, miedź, fluor, jod, chlor.
Zawiera też białko, węglowodany, błonnik, karoteny, kwas nikotynowy, kwas pantotenowy, kwas foliowy. Kalafior jest niskokaloryczny 100 g to tylko 25 kcal, a do tego wszystkiego jest warzywem nie wywołującym żadnych alergii. Ale czy jest tak smaczny? Trzeba spróbować.
Kalafior możemy jeść w postaci surowej jak i blanszować, gotować na wodzie i parze, zapiekać, smażyć na głębokim oleju, marynować, konserwować. Możemy podawać go jako samodzielne danie główne, na surowo z majonezem, śmietaną lub jogurtem. Jest też pyszny gotowany i podany bułką tartą podsmażoną na masełku (ale to danie nie jest dietetyczne! za to pyszne!) lub jako dodatek do mięs, drobiu, ryb.
Kalafior może być głównym składnikiem zup (zupa z kalafiora) lub dodatkiem do zup jarzynowych
Wykorzystać go można podczas przyrządzania sałatek i surówek. Możemy podawać go z sosami czosnkowymi, musztardowymi, winegret, beszamelem, ziołami imbirem, kminkiem, koprem, zapiekać z serem, smażyć w cieście naleśnikowym, zapiekać z makaronem lub ryżem dusić w białym winie, podawać do różnego rodzaju dipów. Jednym słowem, jak kto woli – kalafior w każdej postaci jest pyszny!
Gdy kupujemy kalafior, roślina powinna być świeża, mieć sztywne liście, a jej róża powinna być jednobarwna, bez plamek, przebarwień i uszkodzeń. Zaleca się gotować kalafior krótko, około od 10 – 15 minut w osolonym wrzątku, bez przykrycia, żeby ulotnił się brzydki zapach siarki. Innym sposobem jest dodanie do gotującego się kalafiora mleka, gałki muszkatołowej lub kilku kropel cytryny.
Kalafior podobnie jak kapusta powoduje wzdęcia, czyli jest warzywem wywołującym gazy. Aby złagodzić te nieprzyjemne skutki spożycia kalafiora, podawajmy go z ziołami – kminkiem, imbirem, koprem, majerankiem, czosnkiem.
