Psychoterapia w naszym kraju powoli przestaje być tematem tabu. Choć pokutuje przekonanie, że zwrócenie się o pomoc do specjalisty jest oznaką słabości to obserwujemy w tej materii duże postępy. Już 1,6 miliona osób w Polsce korzysta z pomocy terapeutów jak podają dane GUS z 2018 roku. W tym artykule przyjrzymy się dwóm najpopularniejszym metodom terapeutycznym z jakich korzystają pacjenci.
Psychoterapia psychodynamiczna – sztuka podążania za pacjentem
Istotnym elementem tego nurtu w terapii jest osobista relacja z pacjentem. Terapeuta i pacjent są otwarci na wszystkie zmiany jakie następują w trakcie trwania terapii. Kluczowa jest współpraca i chęć odkrywania tego co w nas nowe i nieznane. Bazą dla metody psychoterapii psychodynamicznej są odkrycia Sigmunda Freuda w dziedzinie psychoanalizy, a także teoriia relacji z obiektem Melanie Klein i psychologia ego Heinza Kohuta. Z założenia terapia jest otwarta na nowości w dziedzinie psychiatrii i psychoterapii, pozwala terapeucie i pacjentowi płynnie zahaczać o różne nurty. Ramy są luźne i nie narzucają określonego planu, skupia się na poznaniu nieuświadomionych i ukrytych mechanizmów, zakorzenionych w naszej przeszłości. terapia ta wykazuje dużą skuteczność w leczeniu nerwic, zaburzeń depresyjnych, lękowych i osobowości.
Terapia psychodynamiczna może trwać od pół roku nawet do kilku lat. Zależy to od potrzeb sygnalizowanych przez pacjenta. Zalecana częstotliwość spotkać to od 1 do 2 tygodniowo. Przeciwwskazaniem do podjęcia terapii jest pozostawanie w aktywnym uzależnieniu,a także występowanie stanów psychotycznych. Leczenie w tym nurcie wymaga ukończenia specjalnych kursów i regularnych superwizji.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna – prosto do celu
Nurt ten nazywany jest również terapią kognitywno–behawioralną, w skrócie CBT. Zadaniem terapeuty w relacji z pacjentem jest uwypuklenie sposobów myślenia i mechanizmów, które powodują ból i obniżenie nastroju, a następnie dzięki metodom poznawczo-behawioralnym zastąpienie ich bardziej konstruktywnymi, darzącymi do rozwiązywania problemów i poczucia samostanowienia o sobie.
Metoda ta została opracowana w przez doktora Aarona Becka w celu leczenia depresji ale sprawdza się także w przypadku innych zaburzeń jak choroba dwubiegunowa, fobia społeczna, lęk paniczny czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Terapia CBT zawiera w sobie szereg konkretnych technik, np. dialog sokratejski czy zapis myśli i skupia się na skuteczności oraz użyteczności. Zadaniem pacjenta i terapeuty jest odnalezienie problemu i wybranie skutecznej metody działania.
Terapia poznawczo-behawioralna jest metodą krótkoterminową. Trwa najczęściej od kilkunastu do kilkudziesięciu tygodni z częstotliwością jednego spotkania tygodniowo. Jest to jedna z najlepiej zbadanych klinicznie metod terapeutycznych, wykazująca się dużą skutecznością.
