Zbyt duża ilość insuliny może negatywnie działać na organizm w różny sposób:
- Komórki, obierając sygnał od insuliny, zaczynają wchłaniać nadmiar cukru, co obniża poziom cukru we krwi, jednak powoduje inne kłopoty. Zbyt duża ilość cukru w komórkach powoduje, że zostaje on przetworzony na tłuszcz nasycony.
- Spożywanie cukru zawartego w sokach owocowych ma taki sam skutek co spożywanie tłuszczu nasyconego. Gromadzony jest wokół talii, w naczyniach krwionośnych i w innych miejscach organizmu. Cukier może wyrządzać szkody organizmowi nawet bez nadwagi.
- Osłabienie elastyczności naczyń krwionośnych może być spowodowane nawet małą ilością zgromadzonego tłuszczu. Rośnie tym samym ryzyko nadciśnienia i choroby układu krążenia.
- We krwi podwyższony poziom insuliny utrzymuje się przez kilka godzin. W czasie tym insulina wciąż usuwa cukier z krwi, czego efektem jest obniżenie jego poziomu. Rośnie w ten sposób apetyt, bo organizm chce przywrócić normalny poziom cukru.
- Zbyt niski poziom cukru we krwi ma negatywny wpływ na mózg i jego pracę, a glukozę można nawet nazwać jego paliwem. Bez jej odpowiedniej ilości komórki mózgowe nie są w stanie produkować wystarczającej ilości energii.
- Brak energii w komórkach powoduje, że są one podatne na złe działanie substancji chemicznych, m.in. glutaminianu sodu, którego używa się w większości produktów jako wzmacniacz smaku. Przyczyniają się one także do chorób mózgu, w tym np. Alzheimera.
- Ciągłe podwyższenie poziomu insuliny powoduje wzrost zawartości tłuszczu w komórkach, czego skutkiem jest insulinoodporność, a następnie cukrzyca.
- Jeśli komórki stają się odporne na sygnały przekazywane przez insulinę to zwiększa się zapotrzebowanie organizmu na ten hormon. Wytwarza go więc więcej w celu obniżenia poziomu cukru we krwi, jednak efektem tego jest to, że poziom cukru, jak i insuliny są wysokie. Insulina nie może w takiej sytuacji wykonywać tego, co powinna i komórki nie otrzymują przez to odpowiedniej ilości glukozy.
- Bez glukozy komórki nie mogą produkować energii, czego efektem jest osłabienie i zmęczenie odczuwane przez człowieka. Osłabieniu ulega także proces przemiany materii, a efektem tego jest powstawanie wolnych rodników i zniszczenie komórek oraz DNA.
- Wolne rodniki to substancje chemiczne, które atakują cząsteczki odpowiedzialne za prawidłowe działanie komórek. Powodują one stany zapalne i wywołują takie choroby jak nowotwory, choroby serca, choroby autoimmunologiczne, Alzheimera, zapalenia stawów, osteoporozę czy cukrzycę. Duże ilości wolnych rodników uwalniane są nawet w przypadku małego wzrostu poziomu cukru we krwi.
- Zgromadzony wcześniej tłuszcz zostaje tam gdzie jest, ponieważ insulina hamuje jego spalanie.
- Przez insulinę podwyższa się poziom cholesterolu.
- Zaburzane jest działanie enzymów, a organizm przestaje produkować zdrowe kwasy omega-3.
- Aby insulina mogła się wytwarzać niezbędny jest do tego magnez, dlatego też wysoki poziom insuliny oznacza niski poziom magnezu. Rozwija się insulinoodporność organizmu, zwiększa się przy tym zapotrzebowanie na ten hormon, a magnezu brakuje coraz bardziej. Kolejne błędne koło. Zbyt małe ilości magnezu w organizmie powodują obkurczanie naczyń krwionośnych oraz podwyższone ciśnienie.
- Cukier powoduje, że wapń oraz magnez wydalane z organizmu są razem z moczem. Wysoki poziom insuliny mocno utrudnia uzupełnianie niedoborów materiałów, a sprzyja to osteoporozie. Nawet przyjmowane duże dawki wapnia nie pomagają, gdyż nie jest on w odpowiedni sposób metabolizowany i tkanki ulegają zwapnieniu.
- Z powodu insuliny w organizmie zatrzymuje się sód, które zatrzymuje płyny i zwiększa masę ciała. Retencja płynów w organizmie powoduje podwyższenie ciśnienia krwi oraz zastoinową niewydolność serca.
- Pobudza układ nerwowy współczulny, co powoduje, że tętnice mogą się zwężać i kurczyć, co może doprowadzić do zawału serca. Stąd też niektóre osoby podatne są na zawał po spożyciu dużej ilości węglowodanów.
- Przez insulinę sól zatrzymuje się w komórkach nerek i podwyższa w ten sposób ciśnienie krwi.
- Insulina wpływa na proces starzenia się, a osoby żyjące długo jedzą mało cukru przez co mają niski poziom insuliny.
Jak widać, nadmiar insuliny w organizmie może mieć opłakane skutki dla niego. Prowadzi on do nadwagi, ale także dużej ilości innych chorób, w tym także tych najpoważniejszych, zagrażających życiu. Trzeba więc pamiętać, że każda dawka cukru to wzrost poziomu insuliny.
