Psychoterapia psychodynamiczna należy do jednego z najpopularniejszych nurtów terapii na świecie. Ta forma oddziaływania psychologicznego łączy w sobie elementy poznawczo-behawioralne z psychoanalizą. Psychoterapia psychodynamiczna to zwykle długi proces, trwający od kilku miesięcy do kilku lat, ale dający dobre rezultaty.
Specyfika psychoterapii psychodynamicznej
Psychoterapia psychodynamiczna to podejście teoretyczno-praktyczne, w którym najważniejszym celem jest odkrycie źródła zaburzeń pacjenta, a także podjęcie działań mających na celu jego wyleczenie (czy też poprawę funkcjonowania).
Terapia psychodynamiczna w pewnym stopniu jest zbliżona do klasycznej psychoanalizy Freuda, jednak jest znacznie bardziej unowocześnioną wersją.
Do najważniejszych cech terapii psychodynamicznej należą:
- oparcie na dialogu i relacji terapeutycznej;
- długoterminowość (czas trwania od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od potrzeb pacjenta i wspólnych decyzji z terapeutą);
- ukierunkowanie na wyrażanie emocji, a więc odkrycie tych uczuć i przeżyć, które są źródłem życiowych trudności oraz problemów psychicznych;
- identyfikacja schematów i wzorów myślenia oraz postępowania, dzięki czemu pacjent wie, na co zwracać uwagę i jak zmienić swoje postawy oraz zachowania;
- sięganie do przeżyć i doświadczeń z przeszłości, a więc dzieciństwa, lat nastoletnich, czy też młodości;
- tworzenie relacji terapeutycznej i rozwijanie jej;
- koncentracja na związkach życiowych pacjenta, na przykład z rodziną, partnerem, dziećmi, osobami bliskimi.
Psychoterapia psychodynamiczna – postawa terapeuty i stosowane metody
Jedną z najważniejszych metod, stosowanych w czasie psychoterapii psychodynamicznej, jest monolog pacjenta. Oznacza to, że pacjent może mówić, o czym chce i wcale nie musi trzymać się jednego tematu lub problemu, a dzięki temu jest w stanie wyrzucić z siebie różne uczucia i emocje, a także przemyśleć życiowe doświadczenia. Terapeuta psychodynamiczny koncentruje się na tym, aby pacjent mógł rozwiązać swoje problemy, a także lepiej poznać siebie i wyrazić własne emocje.
W przypadku psychoterapii psychodynamicznej spore znaczenie ma pojęcie nieświadomości, ponieważ terapeuta chce dotrzeć do tej sfery u pacjenta, ponieważ w ten sposób możliwe jest uzyskanie wglądu. Pacjent powinien uświadomić sobie swoje przeżycia i emocje, a także zrozumieć samego siebie, konfrontując się ze swoim „Ja”.
Dopiero uzyskanie wglądu pozwala na zmianę sposobów radzenia sobie oraz nowe zachowania. Psychoterapeuta w tym podejściu nie udziela rad, ani wskazówek, a nie jest także dyrektywny. Rola psychoterapeuty opiera się na luźnych wypowiedziach, parafrazowaniu słów pacjenta oraz kontrolowaniu procesów analizy. Największą rolę pełni więc pacjent i to on musi koncentrować się na zrozumieniu samego siebie, poznaniu własnych uczuć oraz zmianie zachowań.
Do kogo skierowana jest terapia psychodynamiczna?
Obecnie psychoterapia psychodynamiczna skierowana jest do różnych grup osób. Najczęściej podejście to stosowane jest do takich trudności jak między innymi zaburzeniami osobowości i zachowania, zaburzeniami nerwicowymi, a także zaburzenia lękowe, dysocjacyjne, odżywiania i uzależnienia.
Najważniejszym celem tej terapii jest doprowadzenie do zmian w zachowaniu i postrzeganiu świata pacjentów. Psychoterapia psychodynamiczna nie koncentruje się tylko na objawach, ale także na przyczynach i na zmianie struktur osobowościowych. Właśnie dlatego proces terapii w tym nurcie trwa dłużej niż w przypadku terapii poznawczo-behawioralnej.
Gdzie znaleźć dobrego terapeutę psychodynamicznego?
Poszukując odpowiedniego terapeuty, warto zajrzeć na strony różnych ośrodków, jak choćby psychoterapia w Krakowie w Gabinetach Rozwoju. To właśnie tam pracują specjaliści z odpowiednią wiedzą i szerokim doświadczeniem, którzy wszystkich pacjentów traktują indywidualnie i dobierają dla nich odpowiednią metodę terapii. W ten sposób cały proces diagnozy i leczenia jest kompleksowy i pozwala na zrozumienie istoty problemów pacjenta.
