Ziemniaki – do najlepszych należą ziemniaki sypkie po ugotowaniu, o małej ilości oczek mało wgłębionych. Ziemniaki zawierają witaminę C, witaminy grupy B, PP oraz pewne ilości żelaza i białka. W porze zimowej ziemniaki są jednym z głównych źródeł witaminy C ze względu na ich duże spożycie. Wartość kaloryczna dosyć duża dzięki zawartości węglowodanów – skrobi. Jeżeli są skiełkowane, zzieleniałe, długo przechowywane to zawierają solaninę umiejscowioną przeważnie pod skórką. Należy je wówczas grubiej obierać, zalać zimną wodą, zagotować, odcedzić, zalać nowym wrzątkiem, osolić i gotować aż będą miękkie.
Selery są bardzo rozpowszechnionym dodatkiem do włoszczyzn oraz szeroko stosowane przy przygotowywaniu różnych sałatek i dań gorących. Liście (młode) można użyć tak jak nać pietruszki. Sok z selera doskonale nadaje się do sporządzania koktajlu jarzynowego, ma on działanie moczopędne i przeciw artretyczne.
Cykoria doskonale zastępuje sałatę głowiastą w czasie, gdy nie ma jeszcze sałaty. Smak gorzkawy. Bardzo dobrze nadaje się na sałatkę przedwiosenną. Może też być gotowana.
Pora używa się zwykle do zup i potraw duszonych, a świeże i młode na surówki. Pory mają działanie moczopędne.
Cebula zawiera witaminy A, B i C, ale mniej np. niż kapusta. Natomiast posiada w pewnym stopniu własności bakteriobójcze. Ma ona bardzo duże zastosowanie do sporządzania zasmażek, sosów i różnych potraw.
Ogórek ma małą wartość odżywczą. Świeże ogórki są trudno strawne – kwaszone łatwiej. Jako warzywo ogórek ceniony jest ze względu na smak i łatwość przechowywania (w stanie kiszonym). Spożywa się najczęściej jako mizerię z octem lub śmietaną, która podnosi jego wartość odżywczą.
Jabłka nie mają zbyt dużej zawartości witaminy C. Najwięcej witaminy C zawiera w kolejności: Reneta szara, Kronselka, Antonówka; najmniej Kosztela. Najlepsze do przeróbki w kuchni są: na kompoty – Antonówka, Boiken, Reneta, Landzberska, do przecieru – Antonówka, Jonathan, Kronselka. Niedojrzałe Antonówki bardzo dobrze nadają się do sporządzenia galaretek wskutek dużej zawartości pektyny.
Gruszki mają podobną zawartość witaminy C jak jabłka, o ile są dojrzałe – przejrzałe tracą ¾ wartości.
Śliwki węgierki i renklody posiadają średnią zawartość karotenu i witaminy C. Przeznaczenie kulinarne: susz, powidła, kompoty, dżemy.
Wiśnie dzielą się na ciemne z sokiem czerwonym i jasne z sokiem bezbarwnym. Należą one do owoców najkwaśniejszych. Nadają się do kompotów oraz na przetwory – konfitury (nie drylowane, z pestkami są trwalsze), soki, dżemy.
Morele zawierają duże ilości karotenu. Są bardzo smaczne, aromatyczne, soczyste i delikatne, zwłaszcza dojrzałe. Większego znaczenia kulinarnego nie mają – używane są jako owoce deserowe oraz na susz, kompoty, dżemy, konfitury.
Winogrona zawierają spore ilości soli mineralnych i witamin, bogate są w cukier gronowy (glikozę), który po spożyciu przedostaje się do krwiobiegu i wzmacnia organizm, co ma duże znaczenie zwłaszcza przy chorobach serca.
Grzyby zawierają więcej białka roślinnego niż warzywa, a mniej niż mięso i nabiał. Biorąc ponadto pod uwagę, że białko roślinne jest niepełnowartościowe, należy stwierdzić, że nie może ono bez względu na ilość zastąpić białka produktów zwierzęcych. Wartość kaloryczna grzybów jest w ogóle mała, a witaminowa mniejsza niż warzyw.
Najlepsze grzyby to: borowik, pieczarka, koźlak, maślak, kurka, gąska, opieńka. Przy sporządzaniu potraw z grzybów należy zachować dużą ostrożność, gdyż wiele grzybów trujących ma wygląd podobny do grzybów jadalnych.
Duże znaczenie mają w kuchni grzyby suszone i przetwory z grzybów – grzyby marynowane, kiszone, ekstrakty itp. – używane jako przyprawy lub dodatek do potraw.
Suche strączkowe czyli fasola i groch maja dużą wartość kaloryczną, dużą ilość białka roślinnego, węglowodanów, wapnia, fosforu, żelaza oraz witamin grupy B. mimo że nie mogą one zastąpić produktów zwierzęcych ani nabiału, to posiłki z nich sporządzane mają dużą wartość odżywczą, zwłaszcza w połączeniu z niewielką ilością mięsa.
Orzechy laskowe i włoskie są bogate w białko, tłuszcz (ok. 65%), sole mineralne i witaminę B1, są ciężko strawne, lecz mają dużą wartość kaloryczną.
Migdały słodkie i gorzkie zawierają ponad 50% tłuszczu i ok. 20% białka. Orzechy i migdały mają zastosowanie w kuchni przy sporządzaniu ciast i deserów.
Bakalie czyli rodzynki, figi i daktyle używane są przy sporządzaniu ciast i deserów lub do spożycia bezpośredniego. Rodzynki są to suszone winogrona specjalnej odmiany – najlepsze są o małej zawartości nasion. Daktyle mają większą wartość kaloryczną, ponieważ zawierają dużo cukru. Figi zawierają dużo błonnika i mają działanie przeciwzaparciowe.
